









Deze dame ontwikkelde kreeg geleidelijk neerhangende bovenste oogleden (ptosis) door verzwakking van de spier die het ooglid opent.
Bij een lichte vorm van deze aandoening is er vaak een vermoeid gevoel in de oogleden en het voorhoofd, mede omdat de voorhoofdsspieren aanhoudend arbeid moeten leveren om te helpen de oogleden te openen.
Onder plaatselijke verdoving werd de verbinding tussen het spiertje en de ooglidrand ingekort.
Na de correctie kunnen de voorhoofdsspieren ontspannen, waardoor de wenkbrauwen lichtjes zakken.
Leeftijdscategorie: 40 - 44 jaar.