You are using an outdated browser. For a faster, safer browsing experience, upgrade for free today.

Borstvergroting - Lipofilling

Vet wordt geoogst als kleine stukjes weefsel door liposculptuur. Het wordt in de eerste plaats weggehaald waar er plaatselijke opstapelingen zijn, zoals in de taille, op de buik, over de heupen, op de binnenzijde van de dijen en de knieën. Als het nodig is kan er ook vet weggezogen worden gelijkmatig over de voorzijde en de zijkant van de dijen.

Bij lipofilling wordt het vet gefilterd en langs prikopeningen van slechts enkele millimeter onderhuids en in de borst aangebracht.

Er zijn beperkingen aan het volume dat bruikbaar is voor vergroting. Het overgebrachte vet kan alleen overleven in gezond en goed doorbloed weefsel. Bij overdreven opvullen gaat nadien een groter percentage terug verloren. Daarom kan er bij één ingreep zelden zoveel volume bijkomen als bij een vergroting met prothesen. Bij slanke dames kan een combinatie van vergroting met prothesen en lipofilling nuttig zijn. De rand van de prothese en rimpelingen op het oppervlak zijn dan beter bedekt met eigen weefsel.

Borstvergroting met eigen vetweefsel is een recente techniek, die pas ingang begon te vinden ongeveer tien jaar na het gebruik van vet om op andere plaatsen volume te herstellen, zoals in het gelaat en in de billen. Eén vrouw op negen wordt in de loop van haar leven met borstkanker geconfronteerd. Daarom werd vetoverplanting in de borsten met terughoudendheid geïntroduceerd.

Vetweefsel scheidt bepaalde hormonen af. Een deel van de overgebrachte vetcellen sterft af en vormt oliedruppels. Bij sommige andere operaties, zoals wegnemen van een borsttumor of borstverkleining, ontstaan soms ook zones waar vet afsterft. Bij de andere operaties is nooit aangetoond dat dit de kans op borstkanker deed toenemen.

Oliedruppels kunnen microscopische verkalkingen uitlokken. Dit onderscheiden van de microverkalkingen die in borstkanker ontstaan is een bijkomende opdracht voor de radioloog die de mammografie beoordeelt. De mammografie is een belangrijk onderzoek bij de vroegtijdige opsporing van borstkanker.

Sedert er resultaten over honderden patiënten bij de pioniers van vetoverplanting naar de borsten meer dan tien jaar zijn opgevolgd vindt de methode meer en meer ingang. Deze ervaring is nog geen statistisch bewijs over een heel mensenleven. Geen enkele medische behandeling is risicoloos. Voordelen, nadelen en onzekerheden over de vetoverplanting moeten afgewogen worden tegen de gekende voor- en nadelen van borstvergroting met borstprothesen.

De ingreep vergt dagopname of bij grotere volumes één overnachting in het ziekenhuis. De pijn is matig, vergt gebruik van sterke pijnstillers gedurende één tot twee dagen, en voelt aan als pijn en stijfheid na overdreven sporten gedurende twee tot drie weken. De borsten zijn gezwollen en voelen stijver aan dan normaal. Over het algemeen is het volume na ontzwelling drie maand na de ingreep het volume dat behouden blijft. Onregelmatigheden, een onvolmaakte vorm, verhardingen die langer dan normaal aanwezig blijven zijn nooit volledig uit te sluiten.

Een patiënte hoort zich nauwkeurig te laten onderzoeken op geregelde tijdstippen na lipostructuur van de borsten. Met regelmatig onderzoek door de plastisch chirurg en de gynecoloog, echografie, NMR scan en voor bepaalde leeftijds- en risicogroepen mammografie kan het verloop in detail worden opgevolgd.